Seter Szkocki (Gordon)

Setery szkockie to psy myśliwskie dość pokaźnych rozmiarów. Psy tej rasy są doskonałym towarzyszem dla myśliwych, ale również sprawdzą się w warunkach domowych. Historia seterów sięga aż średniowiecza, jednak dopiero na początku XIX wieku, lord Gordon stworzył na swoim zamku hodowlę tych psów.

To właśnie wtedy „powstała” i rozwinęła się rasa seterów szkockich, zwanych również „gordon seter”. Z uwagi na doskonałe walory, setery szkockie dość szybko zdobyły popularność, co miało wpływ na duży rozrost rasy w XIX wieku i później.

Charakter rasy i umiejętności

Seter szkocki gordon to rasa, która silnie i szybko przywiązuje się do właściciela. Z drugiej strony, setery szkockie są nieufne wobec obcych. Zachowują odpowiedni dystans, co nie zawsze jest zaletą, gdyż rzadko kiedy szczekają.

Przez to kompletnie nie nadają się na psa stróżującego. Rasa potrzebuje dużo czasu, aby dojrzeć, dlatego wymagane jest stałe towarzyszenie zwierzęciu. Kiepsko znoszą rozstania ze swoimi właścicielami.

Wśród umiejętności, które wyróżniają setery szkockie, należy podkreślić inteligencję, brak agresji, a także szybkość. Tego typu umiejętności powodują, że psy tej rasy potrzebują odpowiednich warunków do prawidłowego rozwoju.

Wychowanie oraz szkolenie seterów szkockich

Należy podkreślić, że setery szkockie są niezwykle inteligentne, a co za tym idzie, dość pojętne. Jednak ich właściciel, pan musi być spójny w wydawaniu poleceń. Niespójna postawa właściciela może prowadzić do sytuacji, w której pies nie będzie chciał współpracować.

W trakcie szkolenia nie można być zbytnio „natarczywym” wobec psa. Każdy etap szkolenia powinien być realizowany w sposób wyważony, tak aby pies chętnie przyswajał przekazywaną wiedzę.

Zdrowie seterów szkockich

---

Setery szkockie mają problemy, jeżeli mowa o przypadłościach dermatologicznych. Często spotykanym schorzeniem jest głębokie zapalanie skóry, a także dermatozę. Mogą pojawiać się również problemy z oczami, takie jak choćby zaćma czy entropion oraz dysplazja stawów biodrowych.

Prawidłowe odżywianie seterów szkockich

---

Najważniejsze w żywieniu gordonów jest dostarczanie karmy, która posiada dużą zawartość białka. Warto podawać posiłki o określonych porach i nie przesadzać z porcjami. Setery szkockie mają tendencję do tycia.

Zabiegi pielęgnacyjne

---

Sierść setera szkockiego potrafi samodzielnie się wyczyścić, jednak warto posiadać odpowiedni grzebień do pielęgnacji. Dzięki niemu bez problemów będzie można usuwać mniejsze zabrudzenia, które zaplątały się w psim włosiu. Istotne jest natomiast, aby regularnie sprawdzać uszy.

Dla kogo seter szkocki gordon?

---

Rasa ta jest znakomitym pomysłem dla wszystkich osób, które cenią sobie aktywność fizyczną. To znakomity kompan w trakcie długich spacerów, biegania czy nawet jazdy na rowerze. Warto jednak wiedzieć, że seter szkocki będzie odpowiedni dla wszystkich tych, którzy mają pewne doświadczenie z psami. Pies sprawdzi się w każdej rodzinie, pod warunkiem zapewnienia mu odpowiednich warunków. Należy posiadać np. ogród.

Zalety i wady setera szkockiego

---

Setery szkockie to psy, które posiadają liczne zalety, aczkolwiek ich posiadanie związane będzie również z wadami. Wśród zalet tej rasy, należy koniecznie podkreślić, że mowa o zwierzętach nad wyraz inteligentnych, odważnych, pozytywnie nastawionych do swojego właściciela. Setery szkockie to również psy, które są znakomitym towarzyszem zabaw dzieci.

Skupiając się na wadach seterów szkockich, należy koniecznie podkreślić, że kompletnie nie nadają się do życia w dużym mieście, w mieszkaniach. Opieka nad psem, wymagają od właściciela odpowiedniej sprawności fizycznej. Setery szkockie rozpiera energia, trzeba być przygotowanym na dość aktywne spacery. Wadą tej rasy jest również tendencja do szybkiego przybierania na wadze. 

Wzorzec:

Seter szkocki gordon – grupa VII FCI, sekcja 2, nr wzorca 6

---

• Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
• Wielkość: psy – 66 cm, suki – 62 cm
• Waga: psy – 29,5 kg, suki – 25,5 kg
• Szata: na głowie i zewnętrznych krawędziach łap sierść jest krótka, delikatna; na pozostałych partiach ciała gordony mają dłuższą, przylegającą sierść, która na piersi i kończynach, zwłaszcza tylnych, formuje się w rodzaj frędzli – gęstych i dość długich.
• Maść: czarna podpalana
• Długość życia: 10-12 lat
• Odporność na warunki atmosferyczne: wysoka
• Koszty utrzymania: 250 zł miesięcznie
• Cena psa z rodowodem: 2500-3000 zł