Sznaucer średni wywodzi się od psów wiejskich, które przez wieki zamieszkiwały tereny obecnych Niemiec i Szwajcarii. Początkowo były to psy, których opiekunami byli stajenni, woźnice. Za zadanie miały motywować konie do biegu, chronić powozy przed rabusiami. Dodatkowo skutecznie walczyły z gryzoniami w stajniach.
Dopiero w połowie XIX wieku zdecydowano o nazwaniu pinczerów szorstkowłosych sznaucerami. Pierwsza organizacja hodowców, miłośników sznaucerów została powołana w 1895 roku. Przyjmuje się, chociaż nie ma na to stuprocentowych dowodów, że sznaucer średni to krzyżówka psów wiejskich ze szpicami wilczastymi oraz terierami szorstkowłosymi.
Charakter
Sznaucer średni to pies, który jest niezwykle silny, gdy mowa o osobowości. Wśród widocznych cech charakteru zwracają uwagę wysokie pokłady energii. To psy, które bez wątpienia są niezwykle wierne, a do tego inteligentne. Bardzo szybko przywiązują się do właściciela i jego rodziny. Tym samym mowa o rasie, która znakomicie nadaje się do rodzin z dziećmi.
Nie ma większych problemów z życiem w mieszkaniu, jednak trzeba zagwarantować mu regularne wyjścia, spacery, aktywność. Ograniczanie takich form prowadzi do sytuacji, w której sznaucer średni będzie miał niszczycielskie zapędy. Sznaucery średnie kochają aportowanie. Doskonale radzą sobie w wodzie, a także nie mają problemów z biegiem przy rowerze.
Tylko regularne aktywności, spacery sprawiają, że sznaucery średnie w warunkach domowych są wyciszone, spokojne. Mimo iż psy tej rasy kochają zabawy z dziećmi, należy mieć na nie oko. Nie wolno pozostawić dzieciaków sam na sam ze sznaucerem średnim. Kiedy mowa o relacjach sznaucerów średnich z innymi psami, to raczej nie należy spodziewać się kłopotów.
Są również tolerancyjne wobec innych zwierząt, jednak podczas spacerów trzeba psa pilnować. Inaczej może odezwać się w nim pierwotny instynkt i zacznie gonić za zwierzyną. Sznaucer średni jest również doskonałym stróżem. Pies czuwający, szybko i głośno reagujący, gdy wyczuje zagrożenie.
Wychowanie oraz szkolenie
Psy tej rasy należą do kategorii niezwykle inteligentnych czworonogów. To jednak sprawia, że potrafią być samodzielne, dość uparte. Nie mają problemów z nauką, gdyż dla sznaucerów to przede wszystkim znakomita zabawa.
Jednak aby psa prawidłowo, skutecznie szkolić, konieczna jest różnorodność. Monotonia, serwowanie stale tych samych ćwiczeń, zadań dość szybko znuży psa. Od pierwszych chwil wymagana jest staranna, profesjonalna socjalizacja.
Nieumiejętne wychowanie psa może sprawić, że stanie się panem domu, skutecznie wchodząc na głowę opiekunowi. Jeżeli opiekun nie ma zbyt dużego doświadczenia z psami, ich socjalizacją, szkoleniem, powinien skorzystać z pomocy profesjonalistów.
Zdrowie rasy
Sznaucer średni to rasa dość odporna, która nie ma kłopotów ze zdrowiem. Dobrze jest jednak pamiętać o tym, że mogą przytrafić się problemy ze wzrokiem. Najczęściej mowa o zaćmie i zaniku siatkówki. Wymaga się od właścicieli, aby regularnie sprawdzali psie uszy i zęby.
Jak prawidłowo żywić psy rasy sznaucer średni
Nie należy obawiać się, że sznaucer średni będzie wybrzydzał, gdy mowa o jedzeniu. Tak naprawdę wystarczy odpowiedniej jakości karma. Jeżeli ktoś woli karmić psa samodzielnie przygotowanymi posiłkami, powinien wiedzieć, że w menu muszą znaleźć się zarówno mięso, warzywa, jak i ryż.
Dodatkowo samodzielne przygotowanie jedzenia dla sznaucera średniego powinno być wzbogacone odpowiednimi preparatami wapniowo-witaminowymi.
Zabiegi pielęgnacyjne
Nie ma większych problemów z zabiegami pielęgnacyjnymi, gdy mowa o sznaucerach średnich. Przede wszystkim, co około 12-16 tygodni konieczne jest staranne trymowanie. Można raz na jakiś czas zaordynować psu kąpiel, jednak przy użyciu specjalistycznych szamponów i odżywek. Samo czesanie należy wykonać raz na miesiąc.
Dla kogo ta rasa
Jest to rasa, którą poleca się osobom mającym dużo czasu. Opiekun psa powinien być aktywny, aby zapewnić odpowiednią codzienną dawkę aktywności. Bez problemów sznaucera średniego mogą mieć zarówno rodziny z dziećmi, jak i osoby starsze.
Zalety i wady psów rasy sznaucer średni
Psie wady i zalety, czyli na co zwrócić uwagę, zanim podejmie się decyzję o posiadaniu sznaucera średniego? Na pewno wady, które mogą być niezaakceptowane przez niektórych to psia upartość. Co więcej, źle przeprowadzona socjalizacja sprawi, że pies w przyszłości będzie dość krnąbrny.
Jeżeli mowa o zaletach sznaucera średniego, konieczne jest wspomnienie o tym, że to rasa, która ma masę energii, jest pozytywnie nastawiona do opiekuna i rodziny. To również psy, które nie mają większych problemów zdrowotnych. Znakomicie sprawdzają się jako stróże domu. Wyjątkowy rodzaj psiej szaty powoduje, że są psami idealnymi dla alergików.
Sznaucer średni – II grupa FCI, sekcja 1.1, nr wzorca 182
- Kraj pochodzenia: Niemcy
- Pierwotne przeznaczenie: pies wiejski do tępienia gryzoni i stróżowania
- Charakter: pies o dużym temperamencie, wesoły, bystry, ciekawski, energiczny i pewny siebie; wrażliwy, mocno przywiązuje się do właściciela, źle znosi samotność i brak zainteresowania; czujny stróż, nieufny wobec obcych, ale niewykazujący nieuzasadnionej agresji; aktywny i bardzo wytrzymały, trudno go zmęczyć
- Wielkość: wysokość w kłębie 45-50 cm (+/- 2 cm); wzrost psów bliżej górnej granicy, suk – dolnej
- Szata: włos okrywowy na całym ciele szorstki, twardy i gęsty, nie może być nastroszony ani falisty; na kufie tworzy typową dla rasy twardą, długą brodę, a nad oczami krzaczaste brwi; podszerstek miękki i gęsty
- Maść: pieprz i sól oraz czarna
- Osiąganie dojrzałości: 1,5-2 lata
- Długość życia: 13-15 lat
- Linienie: nie linieje, jeśli jest regularnie trymowany
- Aktywność: średnia; potrzebuje regularnych spacerów i zabawy
- Szkolenie: wskazane psie przedszkole; można szkolić w zakresie podstawowego posłuszeństwa (PT) i do tropienia (PTT); nadaje się do uprawiania psich sportów – obedience, agility, flyballu
- Podatność na szkolenie: duża; pies inteligentny, chętnie pracuje z człowiekiem; wymaga pozytywnych bodźców i łagodnego podejścia – źle znosi metody siłowe
- Stosunek do dzieci: bardzo przyjazny
- Stosunek do innych psów: przyjazny, lubi wspólne zabawy i nie wszczyna bójek; samce miewają skłonność do dominacji
- Odporność na warunki atmosferyczne: odporny
- Mieszkanie: może mieszkać wszędzie, ale nie nadaje się do kojca
- Przygotowanie do wystaw: wymaga odpowiedniego przygotowania szaty (trymowanie i strzyżenie), które trzeba zacząć już na kilka tygodni przed wystawą
- Koszty utrzymania: 100-150 zł miesięcznie
- Pierwsze w Polsce: II połowa lat 60. XX w.
- Możliwość nabycia szczeniaka: raczej nie ma problemu z kupnem
- Cena psa z rodowodem: 1000-2000 zł
Napisz nam co o tym myślisz