Duży Szwajcarski pies pasterski

Duży szwajcarski pies pasterski jako rasa został uznany dopiero na początku XX wieku. Na opublikowanie wzorca trzeba było zaś zaczekać, aż do roku 1939. Wszystko rzecz jasna miało miejsce na terenie Szwajcarii. Skąd psy tej rasy znalazły się w tym kraju? Podania historyczne naprowadzają na wędrówki plemion, wraz z którymi na obszary dzisiejszej Szwajcarii dotarły tzw. molosy. 

To właśnie one krzyżowały się z lokalnymi psami, czego następstwem było powstanie dużych szwajcarskich psów pasterskich. Psy używane były głównie do wypasu i pilnowania stad oraz domów i obejść. Jednak w poprzednich stuleciach, duże szwajcarskie psy pasterskie znakomicie radziły sobie jako zwierzęta transportowe.

W Polsce rasa pojawiła się w latach 60. ubiegłego wieku. Był to jednak drobny epizod, gdyż nikt nie podjął się hodowli dużych szwajcarskich psów pasterskich. Dopiero końcówka XX wieku, to rozwój hodowli tej rasy, co przyczyniło się naturalnie do ogromnej popularności dużych szwajcarskich psów pasterskich.

Charakter rasy i umiejętności

---

Duży szwajcarski pies pasterski ma przyjazny charakter, a co ważniejsze niezwykle zrównoważony. Dzięki temu, a także poprzez cierpliwość, idealnie odnajdzie się wśród rodzin z dziećmi. Trzeba pamiętać, że nie potrafią funkcjonować w samotności.

Potrzebują stałego kontaktu z ludźmi. Psy tej rasy, mimo niskich pokładów agresywności, znakomicie radzą sobie ze stróżowaniem i skutecznie odstraszają obce osoby, niechcianych gości. Rasa jest aktywna, oczekuje częstych zabaw, zadań.

Niezwykle silne psy, czego dowodem jest choćby umiejętność ciągnięcia ciężarów, który może wynosić nawet pięciokrotność ich wagi.

Wychowanie oraz szkolenie dużych szwajcarskich psów pasterskich

---

Duże szwajcarskie psy pasterskie są niezwykle pojętne i dość szybko „łapią” o co chodzi właścicielowi. Trzeba jednak mieć na uwadze, że psy tej rasy potrafią szybko się nudzić, szczególnie kiedy mowa o młodych. Dlatego w trakcie szkoleń, wychowania, należy zachować umiar i rozsądnie gospodarować czasem w trakcie ćwiczeń.

Zdrowie dużych szwajcarskich psów pasterskich

---

Należy wiedzieć, że kiedy mowa o dużych szwajcarskich psach pasterskich, mogą mieć one problemy z dysplazją stawów biodrowych, a także aparatem słuchu. To najczęściej spotykane przypadłości. Wśród chorób, które dotykają tę rasę, trzeba wspomnieć również alergiach oraz skrętach żołądka.

Prawidłowe odżywianie

---

Układ trawienny dużych szwajcarskich psów pasterskich jest wrażliwy, dlatego trzeba dostarczać mu tylko wysoko gatunkowych karm. Decydując się na żywienie w sposób naturalny, należy przygotować określone stawki żywieniowe.

Przyjmuje się, że na każdy kilogram wagi psa przypada 10 gramów mięsa. Prawidłowe, racjonalne karmienie psów tej rasy wymaga również regularnego dostarczania witamin i suplementów.

Zabiegi pielęgnacyjne

---

Jak należy dbać o dużego szwajcarskiego psa pasterskiego? Przede wszystkim zabiegi pielęgnacyjne związane z sierścią psa nie należą do skomplikowanych i nie zajmują wiele czasu. Raz na jakiś czas trzeba dokładnie wyczesać psa. W trakcie okresów linienia konieczne jest wyczesywanie do dwóch razy w tygodniu. Przy psach tej rasy nie można zapominać o sprawdzaniu stanu uszu i zębów.

Dla kogo Duży szwajcarski pies pasterski?

---

Niezwykle masywne, z eleganckim umaszczeniem, to właśnie duże szwajcarskie psy pasterskie. Psy tej rasy idealnie sprawdzą się jako przyjaciel rodziny. Przede wszystkim dużymi szwajcarskimi psami pasterskimi powinny zainteresować się osoby, które są aktywne, sprawne i konsekwentne.

Opieka nad psem wymaga właśnie takich cech, a dodatkowo nie można sobie pozwolić na jego dominację. Psy tej rasy idealnie odnajdą się w każdej rodzinie. Należy jednak pamiętać o tym, że ich charakter, czyli energiczność, nieuwagę, mogą przypadkowo zrobić krzywdę domownikom.

Dlatego bardzo ważne jest, aby od małego psa uczyć odpowiedniego podejścia. Duże szwajcarskie psy pasterskie wymagają regularnej aktywności, wybiegania.

Oznacza to, że najlepiej jest je posiadać, mając dom z ogrodem, odpowiednią przestrzenią na świeżym powietrzu. Właściciel musi poświęcić psu czas, regularnie wychodząc na dłuższe spacery. Równocześnie trzeba pamiętać, że prawidłowy rozwój rasy, będzie wymagał spędzania aktywnie z nim czasu również w domu.

Zalety i wady

---

Jak każdy pies, również duży szwajcarski pies pasterski ma określone zalety i wady. Zanim ktokolwiek zdecyduje się na posiadanie psa tej rasy, niech sprawdzi, czego należy się spodziewać.

Wśród zalet należy wymienić przede wszystkim to, że mamy do czynienia z rasą żywiołową, silną, zapewniająca bezpieczeństwo poprzez umiejętności stróżowania. Duże szwajcarskie psy pasterskie są również niezwykle opiekuńcze oraz towarzyskie.

Wśród wad trzeba wymienić między innymi to, że potrzeba sporo umiejętności i konsekwencji, aby psa wychować. Na pewno wadą jest również krótsza niż w przypadku innych ras, średnia długość życia. Problemem dla osób wyjątkowo dbających o porządek będzie fakt, że dość obficie linieją.

 

Duży szwajcarski pies pasterski – grupa II FCI, sekcja 3, nr wzorca 58

• Kraj pochodzenia: Szwajcaria
• Wielkość: psy – 65-72 cm, suki – 60-68 cm
• Szata: sierść dosyć krótka, błyszcząca, gęsta, z gęstym podszerstkiem
• Maść: czarna podpalana z białymi znaczeniami
• Długość życia: 10-12 lat
• Koszt utrzymania: 350-450 zł
• Odporność na warunki atmosferyczne: średnia do wysokiej
• Cena psa z rodowodem: 2000-5000 zł