Trudno jednoznacznie wskazać pochodzenie Owczarków pirenejskich o gładkiej kufie. Jedno jest pewne, od wieków znakomicie sprawdzały się jako zaganiacze owiec. Przyjmuje się, że mogą być spadkobiercami psów tybetańskich, jak i krewnymi szpiców. Popularność rasy wzrosła w XIX wieku, kiedy kynologia wchodził w stadium rozwoju.
W XX wieku, w okresie I wojny światowej psy tej rasy były wykorzystywane w działaniach wojennych. Lata dwudzieste XX wieku przynoszą pierwszy wzorzec, po czym zostały uznane przez Francuski Związek Kynologiczny.
To właśnie Francja jest miejscem, gdzie psy tej rasy cieszą się popularnością. Trudno poszukiwać w innych krajach zainteresowania owczarkami pirenejskimi o gładkiej kufie. Nieliczne hodowle można spotkać w USA czy krajach skandynawskich.
Charakter
Psy tej rasy to bliscy krewni owczarków pirenejskich długowłosych. Obecnie mowa o dwóch różnych rasach, aczkolwiek w przeszłości była to jedna rasa. Jedyną różnicę stanowiła psia szata. Zdecydowanie różnią się od owczarków pirenejskich długowłosych choćby szczekliwością. Są mniej szczekliwe, a do tego i mniej nerwowe.
To doskonały pies rodzinny, znakomicie czujący się w otoczeniu właściciela i jego rodziny. Owczarki pirenejski o gładkiej kufie są niezwykle inteligentne, dodatkowo nie mają większych problemów z innymi zwierzętami domowymi.
Wychowanie oraz szkolenie
Owczarki pirenejski o gładkiej kufie są wymagające dla swojego właściciela, gdy mowa o wychowaniu i szkoleniu. Potrzebują stałej aktywności fizycznej, na dość wysokim poziomie. Dodatkowo niezbędne jest zapewnianie psom tej rasy odpowiednich zajęć umysłowych.
Każdy opiekun psa tej rasy powinien pamiętać o starannie przeprowadzonej socjalizacji. Psy te cechuje nieufność, dlatego nieumiejętna socjalizacja może wyrządzić psu krzywdę, robiąc z niego lękliwego czworonoga.
Zdrowie rasy
Nie odnotowuje się większych problemów zdrowotnych wśród psów rasy owczarek pirenejski o gładkiej kufie. Jedynym kłopotem mogą być padaczki, których źródłem jest genetyka. Warto tutaj dodać, że ta psia rasa należy do kategorii tych długowiecznych.
Jak prawidłowo żywić psy rasy owczarek pirenejski o gładkiej kufie
Psy tej rasy nie mają większych wymagań odnośnie pokarmu. Nie ma znaczenia, czy serwuje mu się gotowe karmy, czy pożywienie przygotowane samodzielnie w domu. Warto jednak pamiętać o tym, że to pies aktywny, dlatego należy umiejętnie dozować codzienne porcje pokarmu.
Zabiegi pielęgnacyjne
Owczarki pirenejskie o gładkiej kufie nie są psami, co do których trzeba wykonywać skomplikowane zabiegi pielęgnacyjne. W zupełności wystarczy co około dwa tygodnie je wyszczotkować. Gdy pies nadmiernie linieje (czyli co około 6 miesięcy), zabiegi szczotkowania muszą być częściej wykonywane. Dodatkowo należy zwracać uwagę na miejsca za uszami i starannie je czyścić, szczególnie po spacerach.
Dla kogo ta rasa
Psy rasy owczarek pirenejski o gładkiej kufie, są wyjątkowymi wrażliwcami. Wynikiem tego jest sytuacja, że psem powinna opiekować się osoba, która wie, co oznacza „miękkie podejście”. Psy tej rasy będą również znakomitymi kompanami dla wszystkich tych, którzy są aktywni każdego dnia.
Zalety i wady psów rasy owczarek pirenejski o gładkiej kufie
Owczarki pirenejskie o gładkiej kufie to psy, które mają liczne zalety, ale i nie są pozbawione wad. Wśród zalet przeważa psia inteligencja, ogromna chęć do współpracy w człowiekiem. Psy tej rasy znakomicie odnajdują się w psich sportach. Owczarki będą również cenione przez osoby, które nie mają ochoty na długie i skomplikowane zabiegi pielęgnacyjne.
Warto również podkreślić, że ogromną zaletą tych psów jest niski koszt ich utrzymania. Gdy mowa o wadach, koniecznie wymienia się wrażliwość, szczekliwość, obfite linienie. Dodatkowo trzeba pamiętać, że to psy, które potrzebują odpowiednio dużej dawki zajęć, aktywności fizycznej.
Owczarek pirenejski o gładkiej kufie – grupa I FCI, sekcja 1, nr wzorca 138
- Pochodzenie: Francja
- Charakter: pies żywiołowy, inteligentny, mocno związany z właścicielem, chętny do współpracy, lecz równocześnie wykazujący inicjatywę; czujny, bywa nieufny wobec obcych, doskonały stróż; miewa tendencje do szczekliwości
- Wielkość: psy 40-54 cm, suki 40-52 cm
- Waga: 8-20 kg
- Szata: na szyi i tułowiu półdługa, na głowie i przedniej stronie kończyn krótka, tworzy kryzę na szyi (wyraźniejszą u samców), pióro na ogonie i tylnej stronie kończyn
- Maść: płowa w różnych odcieniach, przy czym włosy płowe mogą być przesiane czarnymi; szara w różnych odcieniach; arlekin – czarne łaty na szarym tle (u innych ras umaszczenie to nosi nazwę blue-merle); czarna lub pręgowana; mogą występować małe białe znaczenia na piersi, palcach i głowie
- Długość życia: ok. 15 lat
- Podatność na szkolenie: b. duża
- Aktywność: wysoka, szczególnie w młodym wieku pies ten potrzebuje dużo ruchu i zajęć umysłowych; znudzony bywa nieznośny
- Koszty utrzymania: 100-200 zł miesięcznie
- Odporność / choroby: rasa zdrowa i odporna; z chorób o podłożu genetycznym zdarza się epilepsja
- Możliwość nabycia szczeniaka: tylko sprowadzenie z zagranicy
- Cena psa z rodowodem: 2500-3000 PLN
Napisz nam co o tym myślisz