Gończy berneński

Trudno jednoznacznie określić, kiedy pojawiły się psy rasy gończy berneński. Co prawda mowa już o czasach starożytnych, ale pewniejszym jest przeniesienie się do średniowiecza. Wtedy to na terenie Szwajcarii rozpoczęto hodować psa, który będzie wspomagał myśliwych na polowaniach w wysokich górach. Dlatego pożądane były takie cechy jak wytrzymałość, moc, a sam pies musiał być zwinny oraz szczupły.

Dopiero pod koniec XIX wieku wystawiono gończe szwajcarskie. Miało to miejsce podczas wystawy w Aarburgu. Wtedy też doszło do podziału na pięć odmian rasy. Jedną z odmian był gończy berneński. Na początku XX wieku założono klub rasy, a w przeciągu kilku lat nastąpiła zmiana wzorców. Rok 1933 przynosi jeden wzorzec dla wszystkich odmian rasy gończy szwajcarski. Sam gończy berneński, jego nazwa pochodzi od Alp Berneńskich, czyli jednego z pasm górskich.

Posiada on trójbarwne umaszczenie, gdzie dominującym kolorem jest biel. Dziś psy tej rasy cieszą się powodzeniem nie tylko w Szwajcarii, ale również w Czechach. W Polsce nie znajdziemy wielu przedstawicieli gończych szwajcarskich, mimo iż są hodowle, planujące rozwój tej rasy na naszych ziemiach.

Spis treści

Charakter

Gończy berneński to rasa, która jest delikatna, czuła wobec dzieci. Dość szybko i mocno przywiązuje się do swojego pana. To psy, które pod pewnymi warunkami znakomicie sprawdzają się jako idealni towarzysze rodziny. Podstawowy warunek, to zagwarantowanie psu codziennej dużej dawki aktywności. Nie kilkuminutowe spacerki wokół domu, a dość intensywne spacery po okolicy.

Warto tutaj dodać, że mowa o rasie, która bardzo chętnie współpracuje z opiekunami. Natomiast wobec obcych osób jest dość nieufna. Gończy berneński, mimo powyższych zalet, nie sprawdzi się jako pies obrońca. Jak wygląda podejście gończych berneńskich do innych czworonogów? Przede wszystkim psy tej rasy są pokojowo nastawione do spotkanych psów.

Wychowanie oraz szkolenie

Gończy berneński, mimo instynktu łowieckiego, nie sprawia kłopotów, kiedy mowa o nauce przychodzenia na wołanie. Każdy, kto zdecyduje się szkolić psa tej rasy, nie powinien mieć z tym problemów. Jednak warto pamiętać, że gończy berneński to pies, który ma delikatną psychikę. To sprawia, że zbyt ostra edukacja może mus zaszkodzić. Mimo tego, każdy, kto zdecyduje się na takiego psa, musi wiedzieć, że sukces w szkoleniu, wychowaniu można odnieść poprzez pełną konsekwencję. Nie można mu odmówić upartości.

Zdrowie rasy

Rasa nie narzeka na zdrowie, należy do kategorii tych odpornych i wytrzymałych. Jedyne, na co szczególnie trzeba zwracać uwagę to uszy. Są one podatne na różnego rodzaju infekcje.

Jak prawidłowo żywić psy rasy gończy berneński

Nie mamy do czynienia z rasą, która narzeka na serwowane posiłki. Warto jednak stawiać na jedzenie dobrej jakości, lub kupować regularnie dedykowaną karmę.

Zabiegi pielęgnacyjne

Kto zechce opiekować się gończym berneńskim, powinien wiedzieć, że jego pielęgnacja nie należy do trudnych. Tak naprawdę w okresie linienia konieczne jest regularne i dokładne wyczesywanie psa.

Dla kogo ta rasa

Psy tej rasy, co wynika z ich przeszłości, będą doskonałym towarzyszem dla wszystkich myśliwych. Gończy berneński sprawdzi się także jako znakomity towarzysz rodzin z dziećmi, pod warunkiem, że dostanie codzienną dawkę aktywności.

Zalety i wady psów rasy gończy berneński

Jakich zalet oczekiwać po gończym berneńskim? Co trzeba wiedzieć o wadach tej rasy? Jeżeli kogoś interesują tylko i wyłącznie psie zalety, to należy wymienić, iż to rasa, która jest niezwykle rodzinna. Do tego nie ma problemów z jego układaniem, a pielęgnacja jest nieskomplikowana. Kolejna zaleta dotyczy ich łagodnego podejścia, zarówno do zwierząt, jak i ludzi.

Kiedy zaś mowa o wadach, trzeba podkreślić, że psy, które nie przejdą prawidłowej i szybkiej socjalizacji, będą dość nieśmiałe. Dodatkowo problemem dla niektórych właścicieli będzie silny instynkt łowiecki. Warto też pamiętać, że to psy, które wymagają dużej dawki codziennej aktywności. Dlatego nie każdy sobie z nim poradzi.