Mastif pirenejski

Psy tej rasy pochodzą z Aragonii, która znajduje się na styku Hiszpanii i Francji, u podnóży Pirenejów. I właśnie miejscu, z którego pochodzą, zawdzięczają swoją nazwę. Mastify Pirenejskie zaliczane są do molosów typu górskiego. Ich zadaniem było dbanie o to, aby stadom nic się nie stało. W dawnych wiekach problemem stąd były nie tylko drapieżniki, ale również złodzieje.

Psy tej rasy są dość podobne do dużych psów pirenejskich, jednak aby zadowolić zarówno stronę francuską, jak i hiszpańską, wyodrębnione zostały dwie rasy. Stąd mamy mastify pirenejskie.

Problemem dla mastifów okazały się lata 30. XX wieku, kiedy to w wyniku hiszpańskiej wojny domowej gospodarka znacznie podupadła, a dodatkowo wytępione zostały niedźwiedzie i wilki. Psy nie były wtedy praktycznie potrzebne. Dopiero w latach 70. ubiegłego stulecia rozpoczęto starania, których celem miało być odtworzenie rasy mastifów pirenejskich.

Na skutek tego, w 1977 powołany został pierwszy klub hiszpańskiej rasy, a dokładniej Klub Hiszpańskiego Mastifa Pirenejskiego. Kilka lat później zorganizowano pierwszą wystawę dla psów tej rasy. Od tego czasu psy te zyskują na popularności na całym europejskim kontynencie. W Polsce można również znaleźć hodowle mastifów pirenejskich.

Charakter

---

Psy te mają dość pokaźne rozmiary, co na dzień dobry robi ogromne wrażenie. Okazują się znakomitymi stróżami. Problematycznym elementem ich charakteru jest niepotrzebna agresywność.

Wychowanie oraz szkolenie

---

Mastify pirenejskie należą do psów inteligentnych oraz bystrych. Bez większych problemów się uczą, nie mając problemów z zapamiętywaniem. Jako iż mowa o psach, które kiedyś były stróżami, nie ma kłopotów w szkoleniu ich w tym kierunku. Ważne jest jednak aby pamiętać, że z uwagi na ich naturę, muszą przejść skuteczne szkolenie dotyczące posłuszeństwa.

Zdrowie rasy

---

Możemy śmiało mówić o rasie psów, które są zdrowe. Zazwyczaj spotykanymi schorzeniami wśród mastifów pirenejskich są skręty żołądka oraz dysplazja stawów biodrowych.

Jak prawidłowo żywić psy rasy mastif pirenejski

---

Prawidłowe odżywianie psów tej rasy opiera się na minimum dwóch posiłkach. Należy pamiętać, że po zjedzeniu psy należy zapewnić odpowiednio długi odpoczynek.

Zabiegi pielęgnacyjne

---

Regularność w czesaniu jest niezwykle ważna przy pielęgnacji mastifów pirenejskich. Jeżeli tego nie będziemy robić, to sierść może ulec skołtunieniu. Oprócz tego faktu nie należy spodziewać się większych problemów z dbaniem o pielęgnację psa.

Dla kogo ta rasa

---

Na pewno psy tej rasy nie są dobrym pomysłem dla osób, które mieszkają w blokach. Mastify pirenejskie będą „dusiły się” w mieszkaniach, bez regularnych wyjść na świeże powietrze, bez odpowiedniej przestrzeni.

Dlatego też idealnie będą sprawdzały się w domach z ogrodami. Warto również zaznaczyć, że potrzebują regularnych, stałych kontaktów z domownikami. Dlatego osoby samotne, zapracowane raczej powinny poszukać innych psów.

Zalety i wady psów rasy mastif pirenejski

---

Jakimi wadami i zaletami odznaczają się pirenejskie mastify? Wśród psich zalet tej rasy, koniecznie należy wyłożyć, że mowa o psach, które znakomicie odnajdują się rodzinach z dziećmi. Są to również psy, które cechuje opiekuńczość. Z uwagi na swoich przodków i instynkt, będą idealnymi stróżami domu.

Wymieniając wady, najczęściej mowa o tym, że z uwagi na swój charakter, wymaga prawidłowego prowadzenia, które sprawia, że jego opiekunami mogą być tylko i wyłącznie osoby konsekwentne. Dodać należy do tego również, że mastify pirenejskie wymagają starannego, czasochłonnego dbania o sierść.

Mastif pirenejski – grupa II FCI, sekcja 2.2, nr wzorca 92

---

• Nos: Duży, szeroki, czarny. 
• Tułów: Pies nieco dłuższy niż wyższy. Kłąb dobrze zaznaczony, grzbiet mocny, poziomy. 
• Szata: Gruba, gęsta, umiarkowanie długa. 
• Umaszczenie: Podstawowym kolorem jest biały, zawsze z dobrze zaznaczoną maską wokół oczu.
• Wzrost: psy – minimum 77 cm; suki – minimum 72 cm. Preferuje się psy większe. 
• Cena psa z rodowodem: ok. 2500