Szpic japoński

Nie ma jednej teorii dotyczącej pochodzenia rasy szpic japoński. Krąży wiele hipotez, wśród których dużą popularnością cieszy się ta, mówiąca, iż rasa pochodzi od szpiców niemieckich. Były one importowane do Japonii w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku.

Sami Japończycy twierdzą, że przodkowie szpiców japońskich (rasa american eskimo) przybyły na wyspy z Ameryki Północnej. Wzorzec rasy, obowiązujący do dnia dzisiejszego, został opracowany w 1948 roku. Psy cieszą się największą popularnością w Japonii.

Można jednak znaleźć wiele przedstawicieli szpiców japońskich również w takich krajach jak Finlandia, Szwecja, Dania, czy Włochy. W Polsce jak na razie występuje jedna para szpiców japońskich.

Charakter

Na wstępie trzeba podkreślić, że wśród szpiców japońskich występują odmiany. Różnice wynikają choćby z charakteru czy wyglądu. Psy w typie Lassie są czujne oraz żywiołowe. Doskonale chronią dom przed niechcianymi gośćmi poprzez donośne szczekanie.

Nieufne są również wobec innych psów. O ile jednak cechuje je dominacja względem innych psów, o tyle są wierne wobec swojego opiekuna. Psy w typie Hi-Crown są niezwykle ufne do obcych osób. Cechuje je spokój, przyjazne nastawienie do otoczenia.

W stosunku do innych psów są otwarte, nie wykazują się nieufnością, czy wrogim nastawieniem. Typ Hi-Crown jest niezwykle inteligentny, co sprawia, że nie ma problemów z ich wychowaniem i nauką.

Wychowanie oraz szkolenie

Nie ma większych problemów ze szpicami japońskimi, gdy mowa o szkoleniu i wychowaniu. To rasa niezwykle chętna do tego, aby współpracować z opiekunem.  

Zdrowie rasy

Szpice japońskie, mimo niepozornego wyglądu, są psami odpornymi, silnymi. Psy tej rasy są długowieczne, mogą żyć nawet szesnaście lat. Uważa się ją za rasę zdrową, jednak trzeba zwrócić uwagę na pewne niedoskonałości. Zwichnięcia rzepki, zły zgryz oraz alergie i problemy z oczami. To najważniejszy przypadki związane ze szpicami japońskimi, o których należy wiedzieć.  

Jak prawidłowo żywić psy rasy szpic japoński

Nie ma problemów z prawidłowym żywieniem szpiców japońskich. Doskonale sprawdza się samodzielnie przygotowywane posiłki, jak i gotowe karmy.  

Zabiegi pielęgnacyjne

Żaden z właścicieli szpica japońskiego nie będzie miał problemów z zabiegami pielęgnacyjnymi. Tak naprawdę wystarczy co około 7 dni przeprowadzić proces wyczesywania. Kiedy szpic japoński jest w okresie linienia, proces ten wykonuje się częściej.  

Dla kogo ta rasa

Szpice japońskie to rasa, która stale oczekuje bliskości opiekuna, członków rodziny. Praktycznie nie odstępuje właściciela na krok, licząc na pieszczoty czy przytulanie. Doskonale sprawdzą się w domach, gdzie są dzieci, gdyż uwielbiają zabawy z maluchami, a przy tym są niegroźne.  

Zalety i wady psów rasy szpic japoński

Jakie zalety mają szpice japońskie? O jakich wadach warto wiedzieć zawczasu. Wyliczając wady tej rasy, koniecznie zwraca się uwagę na szczekliwość. Typ Lassie cechuje spora nieufność wobec innych czworonogów. Może się również okazać, że psy będą nieufne, dlatego zaleca się bardzo dokładne przeprowadzenie procesu psiej socjalizacji.

Kiedy mowa o zaletach szpiców japońskich, zwraca się uwagę przede wszystkim na łatwość w układaniu, wychowaniu. Jego posiadanie nie niesie problemów z pielęgnacją, dbaniem o psią higienę. To psy, które doskonale pasują do rodzin z dziećmi.

Szpic japoński – grupa V FCI, sekcja 5, nr wzorca 262

• Kraj pochodzenia: Japonia
• Charakter: psy w typie Hi-Crown są spokojne, zrównoważone, wesołe, przyjacielskie w stosunku do obcych ludzi i innych czworonogów, natomiast psy w typie Lassie – żywiołowe, czujne, nieufne w stosunku do obcych, stosunkowo dużo szczekają; oba typy mają dobry kontakt z właścicielem, są inteligentne i podatne na szkolenie
• Wielkość: psy 30-38 cm, suki są mniejsze
• Waga: psy 6-7,5 kg, suki 5-6,5 kg
• Szata: dwuwarstwowa: włos okrywowy prosty i sterczący, podszerstek krótki, miękki i gęsty; pysk, uszy i kończyny z przodu pokryte krótkim włosem, reszta ciała – włosem długim i obfitym; bogato owłosione są szyja, przedpiersie i ogon
• Maść: biała
• Długość życia: 12-15 lat
• Podatność na szkolenie: duża
• Aktywność: lubi ruch, ale bez problemów dostosuje się do życia w mieszkaniu
• Koszty utrzymania: 50-100 zł miesięcznie
• Odporność/podatność na choroby: odporny
• Możliwość nabycia szczeniaka: za granicą – w Polsce nie było dotąd miotu tej rasy