Mastif tybetański

Przyjmuje się, że mastify tybetańskie należą do jednych z najstarszych psich ras. Od wieków ich zadaniem było pilnowanie stad w Himalajach. Czasami można spotkać się z inną nazwą tych psów, mianowicie są znane również jako pies tybetański.

Mastify tybetańskie, oprócz tego, że strzegły stad, były znakomity strażnikami klasztorów, świątyń czy pałaców. „Wędrówka” rasy po świecie rozpoczęła się już w momencie, gdy Czyngis-Chan czy Aleksander Wielki wyruszali na swoje podboje, zabierając ze sobą mastify tybetańskie.

Jednak dopiero w XIX wieku na dobre rozgościły się one na kontynencie europejskim. Jednak dla przykładu, w USA pierwszy mastif pojawił się w 1958 roku, a dopiero w 1975 doczekano się pierwszego miotu rasy. 

Charakter

---

Psy tej rasy są przede wszystkim samodzielne i niezależne, co wynika z ich cech pierwotnych. Naturalnie nie przeszkadza to mastifom tybetańskim być nad wyraz przywiązanym do opiekuna i jego rodziny. Psy są niezwykle rodzinne, cenią sobie towarzystwo ludzi.

Nie obce mu są najróżniejsze zabawy, niezależnie czy za kompana mają ludzi, czy zwierzęta. Warto tutaj wspomnieć, że psy tej rasy dojrzewają dopiero około 2-4 roku życia, czyli dość późno. Naturalnie mastify tybetańskie potrzebują zrównoważonego opiekuna, który będzie wiedział, w jaki sposób go prowadzić.

Nieumiejętne podejście psa skutkuje agresją wobec ludzi. Należy również wystrzegać się psów tej rasy pochodzących z pseudohodowli. Wzięcie takiego psa to proszenie się o kłopoty. Nie wolno zapominać o tym, że psy zapomniane, którym nie poświęca się wiele uwagi, będą okazywać swoje niezadowolenie poprzez np. niszczenie przedmiotów w domu.

Wychowanie oraz szkolenie

---

Psy tej rasy mogą dać się we znaki osobom, które zaczynają je szkolić i wychowywać. Nie jest to dziwne, gdyż mowa przecież o psach, które są samodzielne, niezależne, dlatego nie do końca są skore wykonywać polecenia opiekuna. Niech nikt nie myśli, że wystarczy mieć w zanadrzu zabawkę, przekąskę i wszystko pójdzie gładko.

To nie ta rasa. Najważniejsze w szkoleniu mastifów tybetańskich jest ustalenie prawidłowych relacji, opartych na wzajemnym szacunku i urozmaiconych szkoleniach, tak aby nie zanudzić psiaka. Od opiekuna wymagana jest ogromna doza cierpliwości i pozytywnego podejścia.

Socjalizacja psa powinna odbywać się od pierwszych chwil z opiekunem. Bardzo ważne jest, aby nie popełnić błędu i np. wypuszczając psa do ogrodu, myśleć, że to mu wystarczy do zaspokojenia codziennej dawki aktywności.

Nic z tych rzeczy. Mastify tybetańskie potrzebują spacerów, biegania na dużej przestrzeni i muszą mieć to zapewnione. Nie wolno również zapominać o stałym udostępnianiu psu  możliwości spotkań z innymi psiakami i ludźmi.

Zdrowie rasy

---

Mastify tybetańskie śmiało łapią się do ras, które cechuje wysoka odporność, dobre zdrowie. Jeżeli mowa tutaj o chorobach genetycznych, to na pewno może zdarzyć się dysplazja łokciowa oraz biodrowa. Spotykane są również takie schorzenia jak niedoczynność tarczycy czy choroby oczu.

Warto przy zdrowiu zaznaczyć, że suki mają tylko raz w roku cieczkę, jednak trwa ona zdecydowanie dłużej, niż w innych rasach. To istotne, jeżeli chce się uniknąć kłopotów związanych z psią ciążą.

Jak prawidłowo żywić psy rasy mastif tybetański

---

Rasa nie należy do wybrednych w kwestii jedzenia. Co ważne, nie ma problemów z mastifami tybetańskimi, gdy mowa o nadmiernym objadaniu się. Dzięki temu raczej nie pojawiają się problemy z nadwagą (aczkolwiek wymagana jest stała kontrola psiej wagi). Mastif tybetański ma w naturze, że będzie ochoczo zerkał w stronę miski wtedy, gdy rzeczywiście poczuje głód. 

Co serwujemy mastifom tybetańskim? Przede wszystkim karma dobrej jakości lub samodzielnie przygotowane posiłki. Podając własne posiłki, należy uzupełniać je dodatkami mineralnymi oraz suplementami.

Zabiegi pielęgnacyjne

---

Mastif tybetański to pies, który nie jest wyjątkowo problematyczny, kiedy mowa o prawidłowej pielęgnacji. Na pewno obowiązkowo raz w tygodniu konieczne jest dokładne wyczesywanie sierści. Jeżeli mastif tybetański wchodzi w okres linienia, niezbędne będzie codzienne wyczesywanie. Po spacerach, szczególnie poza miastem, na łąkach, w chaszczach, należy dokładnie sprawdzić psią sierść i usuwać regularnie rzepy. Standardowo, jak w przypadku innych psów, również przy mastifie tybetańskim, trzeba regularnie sprawdzać uszy, pazury oraz oczy.

Dla kogo ta rasa

---

Psy tej rasy będą odpowiednie dla osób, które mają doświadczenie. Jeżeli ktoś jest ma w domu malutkie dzieci, to raczej powinien zdecydować się na inne rasy. Podobnie ma się rzecz w sytuacji, gdy mowa o osobach starszych. Również osoby, które mieszkają w bloku, muszą zastanowić się nad innego rodzaju psami. Mastif tybetański nie odnajdzie się na małym metrażu.

Mastif tybetański to duży pies i w niektórych przypadkach właściciel może mieć problemy z jego przewozem.  Warto wtedy skorzystać z oferty profesjonalnej firmy transportowej, wyspecjalizowanej w przewozie psów.

Zalety i wady psów rasy mastif tybetański

---

Jakie zalety mają mastify tybetańskie? O jakich wadach należy wiedzieć? Zdecydowanie po stronie zalet tej rasy należy wymienić przywiązanie do opiekuna i jego rodziny. Również istotna jest psia odporność i doskonałe zdrowie. Nie można zapominać o fakcie, że to psy, które są znakomitymi stróżami.

Co do wad rasy mastif tybetański, koniecznie należy mieć na uwadze jego charakter, czyli niezależność i siłę. W wyniku tego psy te są trudne do wyszkolenia, nie każdy sobie z tym poradzi. Zła socjalizacja, kiepskie wychowanie może spowodować, że pies będzie agresywny. Mastify tybetańskie kompletnie nie nadają się do mieszkań.

Mastif tybetański – grupa II FCI, sekcja 2.2, nr wzorca 230

---

• Kraj pochodzenia: Tybet 
• Wielkość: w kłębie psy – minimum 66 cm, suki – minimum 61 cm 
• Waga: psy 45-73 kg, suki 34-54 kg 
• Odporność na warunki atmosferyczne: bardzo duża
• Cena psa z rodowodem: ok. 7000 zł